Bladpootwants

 
Mijn vorige blog eindigde ik met mijn onderwerp van vandaag: De wants. Er zijn wereldwijd tienduizenden soorten, hier in Nederland komen er ruim 600 voor.

In een ouder blog heb ik de vuurwants laten zien. Maar heel veel andere soorten kende ik ook nog niet.

Deze week zag ik 3 mooie exemplaren op zolder zitten. Ik heb ze gefotografeerd en wat informatie opgezocht. Kijk maar even mee:

Op internet ontdek ik een artikel met de titel: Exotische pestwants rukt op. Uitgegeven door Natuurpunt Studie sept 2011

 

Het is niet moeilijk om deze grote soort Bladpootwants te herkennen. Ze hebben een opvallend zwart-wit geblokte rand langs het achterlijf en de lange poten zijn ook opmerkelijk.

 

De Bladpootwants verscheen voor het eerst in Europa in 1999 en in 2007 in Nederland. In 2008 werden ze op 10 locaties aangetroffen. Sindsdien ging het elk jaar sneller en nu al zitten ze bij mij op zolder.

 

 Via de websites www.waarnemingen.be en www.waarneming.nl wordt de opkomst van deze Noord-Amerikaanse pestsoort op de voet gevolgd.

 

Probleemsoort?
In Noord-Amerika staat de Bladpootwants bekend als een pestsoort die schade kan aanrichten aan naaldbomen. De wants zuigt plantensappen, waardoor de zaadproductie gevoelig kan afnemen.

 

In de afgelopen jaren werden op verschillende locaties in Nederland nimfen (onvolgroeide wantsen) aangetroffen, wat erop wijst dat de soort zich hier ook succesvol voortplant. Of het ook een schadelijke soort wordt, valt nog af te wachten.

 

In Noord-Amerika wordt soms overlast van overwinterende Bladpootwantsen vastgesteld. De soort overwintert in het volwassen stadium en heeft de neiging beschutte plekjes in huizen en gebouwen op te zoeken.

 

Mogelijk hebben we er na het Veelkleurig Aziatisch lieveheersbeestje dus een tweede exoot bij die de voorkeur heeft om in grote groepen in huizen te overwinteren.

Mmm, ik vond ze zo mooi en heb ze rustig laten zitten.....

Ach het zal weinig kwaad kunnen, de kerstboom is al lang de deur uit.

Gele kornoelje

Zijn de sneeuwklokjes uit mijn vorige blog al echte voorjaarsbodes, in het park zag ik nog meer tekenen dat de lente niet lang meer op zich zal laten wachten.

Zoals bij de vroegbloeiende forsythia. Je ziet al duidelijk de aanzet van groene blaadjes en een geel bloemknopje.

Bij verschillende struiken staan de knoppen op springen of beginnen zelfs al uit te lopen. Leuke combinatie met het restje sneeuw.

Er zijn struiken waarbij de bladeren al aanwezig zijn.

Een bijzondere struik met kleine knoppen blijkt de gele kornoelje te zijn. Uit de knoppen die openstaan komen gele bloemknopjes te voorschijn.

Deze struik was me nog niet eerder opgevallen.

 

Als er verse sneeuw is gevallen ga ik even terug. Dat jonge gele bloemetje in combinatie met de witte sneeuw lijkt me wel mooi.

 

 

 

Als ik google blijkt de wilde kornoelje zeer zeldzaam te zijn. Dit is dus duidelijk een aangeplante struik in het gemeente plantsoen.

 

Er komen rode, eetbare vruchten aan de struik, maar ze schijnen niet lekker te zijn door hun wrange smaak.

De plant is winterhard en kan temperaturen tot -35C aan.

Gelukkig zullen we dat nu niet gaan meemaken. De temperatuur gaat komende week stijgen en het aantal voorjaarsbodes daarmee ook.

Ik neem een klein  takje mee naar binnen om zo het voorjaar al vast een beetje in huis te halen. Ook omdat ik benieuwd ben hoe het bloemetje verder open zal gaan.

Een leuk bolletje.
Maar niet alleen de planten ontwaken uit hun winterrust.
Ook deze wants blijkt de winter achter zich te hebben gelaten en loopt met enkele vrienden door het huis.

Over deze wants gaat mijn volgende blog.

Groeten, Gonnie

Sneeuwklokjes in bloei

Het Utrechts Landschap schrijft op haar site:  Sneeuwklokjes in bloei
 

 

Aan het weer is het nu nog niet te merken, maar de eerste tekenen van de naderende lente zijn al zichtbaar.Op diverse plaatsen staan sneeuwklokjes in bloei.

Sneeuwklokjes zijn echte stinsenplanten, aangeplant in vroegere tijden om de nog kale bossen rond landgoederen in het voorjaar van kleur te voorzien. Ook krokussen, lelietjes-van-dalen, wilde narcissen en aronskelken zijn stinsenplanten.

Het sneeuwklokje is van al deze bolletjes een van de vroegste bloeiers.

 

De plant komt, doordat hij snel en gemakkelijk verwildert, in heel veel streken voor.

 

Nu het gesneeuwd heeft doen ze hun naam echt eer aan.

Sneeuwklokjes worden veel toegepast als tuinplant. De teelt van sneeuwklokjes duurt een aantal jaren en daarom werd hij verbouwd in Sneeuwklokjesbossen, waar ze van tijd tot tijd werden geoogst. Dit gebeurde onder meer op Texel, waar ook nu nog veel sneeuwklokjes in de bossen te vinden zijn.

Ik heb deze gewoon achter het huis in het park kunnen fotograferen. Lekker languit in de sneeuw om maar een zo laag mogelijk standpunt te hebben.

De hitte van India lijkt nu nog ver weg. Ik heb nog geen nieuws over de reis. Iedereen van harte bedankt voor de felicitaties en fijne opmerkingen bij mijn vorige blog.
Groetjes, Gonnie