Op de valreep een paddenstoelenblog

De winter is in aantocht, maar mijn mapje staat nog vol met paddenstoelenfoto's die ik niet geplaatst heb. Zoals deze kleine muizenstaartzwammetjes (?) die uit een dennenappel groeien. Deze opname is van half oktober.

Uit die periode stamt ook deze foto van zwammetjes in een kluitje op elkaar.

 

Dezelfde paddenstoeltjes, een heel stel naast elkaar.

 

 

 

Grappig, maar ook lastig om daar iets extra's mee te doen. Een beetje meer inzoomen kan.

 

 

En nog een beetje meer ...

 

 

Een weekje later zie ik in hetzelfde bos deze mycena waarbij plotseling de zonnestralen zichtbaar worden.

 

 

Mmm en hier worden een heleboel mycena's zichtbaar die er niet eens zijn.

 

 



Met tegenlicht ontstaan er fraaie silhouetten van deze ranke zwammetjes.

 

 

 

 

Weer iets meer terug in de tijd. Een klein kleverig koraalzwammetje met bokehbubbels. 

 

 

Hieronder een eenzame mycena met bezoek. De haartjes aan de hoedrand zijn de poten van een spinnetje dat zich schuil houdt tussen de lamellen.

 

 

Ik eindig met de eerste paddenstoelopname van dit jaar, gemaakt van een plooirokje op 24 augustus. Daaruit blijkt dat we drie maanden hebben kunnen genieten van mooie herfsttaferelen.

 

 

Bedankt voor jullie reacties op mijn stripverhaal. Het daarin aangekondigde blog over de strandlopertjes stond klaar, maar ik heb er voor gekozen om eerst de paddenstoelen te plaatsen. Anders is het winter en komt het er niet meer van.

 

Strip: Erop of eronder? Bij de pier van IJmuiden

 

Even terug in de tijd:
Eind september neemt Loes me mee naar de pier van IJmuiden. We leven ons uit met steenlopers, drieteenstrandlopertjes (blogje komt nog) en kanoeten. Als we onder aan de pier zitten, zien we een aalscholver die een vis (een harnasmannetje) heeft gevangen. En wat voor een! Het lekkere hapje is eigenlijk te groot om door te slikken. Het is een hele strijd, die plotseling een stuk moeilijker wordt als er kapers op de kust verschijnen.

Even op de eerste foto klikken, dan volgt een strip van wat zich afspeelde. Alle tekst staat in de foto's.

Veel plezier, Gonnie

 

Herfst in de Ardennen

In juni gingen Yvonne, Loes en ik met Landschap naar de Ardennen om vanuit een kijkhut dassen te fotograferen. We maakten er een weekendje van om ook de kans te hebben de wild stromende rivier La Hoëgne te fotograferen. We besloten toen meteen al om in de herfst terug te gaan.

We droomden van goudgele beukenbomen die het licht zacht filteren boven het snel stromende water.
Maar het pakt heel anders uit.

In het weekend voordat we gaan, raast er een storm over het land die alle gekleurde bladeren van de bomen waait. Voor het weekend zelf zijn de weersverwachtingen zo slecht dat we ernstig twijfelen of we wel gaan.

Maar omdat uitstellen geen optie is vertrekken we voor 3 dagen naar Verviers.
Voorzien van kaplaarzen, regenpakken en hoezen voor de camera's gaan we goed voorbereid op pad.




Het water staat hoog en de stroming is sterk.

Droge uren wisselen af met stevige buien. Soms zijn we meer bezig met filters droog wrijven dan met fotograferen.



Maar dat mag de pret niet echt drukken, zelfs niet als de fototas van Loes naar beneden rolt en nog net voor het water blijft liggen.

Het is zoeken naar leuke plekjes waar nog iets van de herfstsfeer te zien is. Door de sterke stroming kolkt het water en drijft er een grote berg schuim in het midden van de rivier. Moeilijk om dat nog goed te belichten.

In het water gaan staan lukt niet. Het water staat te hoog en de rivier stroomt te snel. Dan maar composities vanaf de oever.

En af en toe een detailfoto. Zoals van deze zwammen die Loes ontdekte.

 

 

Op de laatste middag breekt er een bui los die die dag niet meer overgaat. Vanuit een schuilplekje maak nog deze laatste foto. Uit de hand, met een veel te lange sluitertijd. Maar ik wilde hem zo graag maken. Iets eerder dan gepland gaan we terug, en ondanks de regen was het heel gezellig.