Drieteentjes in het gouden uurtje

 

 



In het weekend dat ik met Loes aan zee ben, willen we graag drieteenstrandlopertjes fotograferen. Loes had al eerder een mooie serie gemaakt. Ook samen hadden we ze al eens voor de lens gehad, zie Blog Drieteenstrandlopertjes Ze zijn zo fotogeniek, maar ook erg snel. Dus aanvankelijk ben ik al blij als het me lukt om er eentje te "schieten".

 

Het licht is nog vrij hard. Maar door die zon is het ook nog druk op het strand en zodra de 3-teentjes eindelijk wat dichterbij komen is er altijd wel een wandelaar met of zonder hond, die ervoor zorgt dat ze weer op de wieken gaan.

Vaak zijn ze in kleine groepjes op zoek naar iets lekkers. Ze rennen voor de golven uit en zoeken in het terugtrekkende water naar lekkere hapjes zoals schelpdiertjes, krabbetjes en wormen.
Aankomende golven worden ontweken, zodat de vogels voortdurend druk heen en weer aan het lopen zijn. Maar af en toe staan ze stil en dat zijn onze momenten.

Regelmatig roept Loes me toe op te schuiven omdat de golven steeds verder het strand op komen.
Als je druk bezig bent heb je dat niet eens in de gaten.

De wind zorgt hier voor opwaaiende veertjes, dat maakt het plaatje weer wat speelser.

 

Het wordt later en het licht wordt warmer. Het lage licht valt mooi door de schelpjes heen. Het nadeel van tegen het licht in werken is het ontbreken van licht op de vogel zelf.

 

Door de lage zon en het opspattende zeewater ontstaat bokeh. Dit vinden we mooi en we wachten languit op het strand liggend geduldig (nou ja, eigenlijk heel ongeduldig) af tot de drieteentjes dichterbij komen. Gelukkig doen ze dat.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Veel te snel is het gouden uurtje voorbij en zijn de strandlopertjes verdwenen. Wat rest zijn de schelpen in de branding. Stijf overeind komend besef ik dat mijn lichaam het al lang welletjes vond.

 

Meeuwen

In een weekendje aan zee gaan Loes en ik uiteraard naar het strand. Het is net vloed geweest en het water begint terug te trekken, maar er ligt nauwelijks iets aan schelpen op het strand. Ook zijn er geen leuke structuren. We richten onze blik en dus onze camera op de meeuwen. Eigenlijk een onder-gewaardeerde vogelsoort.

 

Meeuwen zijn (volgens Wikipedia ;-) ) vernuftige, nieuwsgierige en intelligente vogels. Ze spreiden complexe communicatiemethodes ten toon en hebben sterk ontwikkelde sociale structuren. Zo is in veel meeuwenkolonies defensief pestgedrag waar te nemen, waarmee potentiële vijanden op afstand worden gehouden.

 

Er zijn soorten die hun voedsel verkrijgen door middel van kleptoparasitisme. (Ik citeer uiteraard nog steeds Wikipedia). Dat kan o.a. betekenen dat ze zich voeden met een prooi die een ander heeft gevangen. Dat zie je meeuwen vaak doen.

 

Op de foto hierboven heeft er eentje iets gevangen en de rest is er als de kippen bij om te kijken of ze het kunnen bemachtigen. Het lijkt op een rugbywedstrijd. Let op de houding van de meest rechtse meeuw. Die gaat vol in de remmen.

 

 

Meeuwen vind ik leuk, al zijn ze voor mij ontzettend moeilijk op naam te brengen door alle soorten en verschillende verenkleden. Luidruchtig zijn ze ook.

Maar ik wil ze eigenlijk niet scherp in beeld brengen. We hebben het plan opgepakt om beweging vast te leggen, een beetje a la Jan van der Greef. Natuurlijk nog niet met hetzelfde resultaat :-)

 

 

Mijn filters heb ik thuis liggen, dus ik moet het proberen met mijn iso zo laag mogelijk en mijn diafragma zo hoog mogelijk. Deze meeuw beweegt wel maar dit is nog niet wat we zoeken. Ik vind hem wel grappig: slootje/kreekje springen.

 

 

 

Dit lijkt er al iets meer op. Door de bevroren beweging krijgen ze iets sierlijks. De schreeuwlelijken die het kunnen zijn, krijgen op deze manier een elegantie en verstilling.

 

 

 

De meeste pogingen draaien op niets uit. Deze meeuw heeft op zich wel een mooie vleugelslag, maar zijn oogopslag vind ik er niet bij passen. Een beetje een sluwe blik.

 

 

Met deze ben ik erg blij. Dit is wel wat ik zocht. Alleen mag hij dan nog groter in beeld staan. Dit is al een behoorlijke crop. Leuk om nog eens vaker te doen en dan toch maar een grijsfilter gebruiken.