Wat inmiddels in bloggerswereld bekend is, is dat Loes reeën kan laten zien op bestelling :)
Ik heb dus ook maar een bestelling geplaatst en dan ook nog in bronsttijd. Hierbij een verslag van die dag.
Om iets na zessen treffen Loes en ik elkaar op de Westerheide, the place to be voor mooie reeënfotografie. De dag begint veel belovend. We hebben al een plaatje in ons hoofd van een reebok in tegenlicht. Helaas gaat dat niet lukken, de reeën laten zich nu niet zien en dit moment is jammer genoeg snel voorbij.
Maar er is even later wel een reegeit die zich laat fotograferen.
Het is een heen en weer gesjouw op zoek naar reeën die zich dicht genoeg laten benaderen voor een foto.
En er is wel iets van de bronst merkbaar.
Bij de bosrand staat een reegeit met een kalfje. Ze grazen wat in de hei. Het kalfje eet ook, dat doen ze vanaf 2 maanden. Ook is er een bok in de buurt. De geit biedt zich duidelijk aan.
De bok drijft de reegeit op en ze verdwijnen samen in het bos, het kleintje blijft alleen achter.
Ze staat heel klagelijk te roepen. Maar pa en moe moeten eerst even het nageslacht veilig stellen.
Als moeder terugkeert, wordt het jonge kalfje even gezoogd. Dat betekent dat het jong niet ouder is dan een week of 8 tot 10, want na 6 tot 10 weken is de zoogtijd voorbij. Helaas kunnen we van dat moment geen foto's maken. Ze staan in dekking, achter takken en we durven niet dichterbij te gaan. Maar we kunnen het wel zien en dat is ook heel speciaal.
Na half 10 wordt het licht te hard en verlaten we de heide om er 's avonds nog even terug te keren.
Bronst is voor beide geslachten een afmattende bezigheid en de dieren laveien, herkauwen en rusten tussen het liefde bedrijven door. Deze bok nam duidelijk even wat rust.
Waarna hij opstaat om met de reegeit en het kalfje verder te trekken. Het tweetal blijft enige dagen bij elkaar, ook nadat de dekkingen zijn voltooid. De geit wordt meerdere keren door dezelfde bok gedekt.
De reebok sloot hierbij aan, maar net buiten mijn blikveld.
Al hebben we van de activiteiten van de reeënbronst maar een beetje meegemaakt, het was weer een ontzettend gezellige dag. Loes had zich goed voorbereid zodat we wisten waar we moesten zijn. Voor de rest moet je je toch altijd maar laten verrassen door de natuur en afwachten wat er gebeurt.
Wat we die dag nog meer gezien en gedaan hebben staat in mijn blog: Groeten uit Loosdrecht
Zoals Loes haar blog besluit:
En reken maar dat Gonnie best tevreden naar
huis reed na een fantastische en gezellige zomerdag!, klopt helemaal!
.jpg){kind=link}