Overzicht 2012

groenling

Van elke maand een foto als laatste blog van het jaar 2012. Een leuk initiatief van Yvonne, maar ik had het dit jaar een beetje onderschat. Ik had al een poosje een serie klaar staan met nog wat extra's, op het laatste moment moet er nog geschoven kunnen worden nietwaar.
Maar ik was met mijn selectie uitgegaan van de plaatsingsdatum en niet van de opnamedatum. Toen ik dat vanmiddag ging controleren, moest ik toch nog wel veel gaan schuiven.
In januari had ik niet zo veel, maar deze groenling gefotografeerd in mijn eigen tuin vond ik toch wel mooi. Hij krijgt dus de eer deze serie te openen.

vos in de awd

In februari ging ik naar de AWD. Het had gevroren en ik wilde graag de waterral zien. Dat lukte, maar ik zag ook een van de bekende vosjes. Door de beperkte scherptediepte wordt hij mooi dromerig. Hij viel ook bij de jury van Roots in de smaak, want met deze foto won ik in de natuurfotowedstrijd  de categorie "Overige dieren".

Dus deze keuze stond onomstotelijk vast, al was de waterral een goede 2e.

 



spiegeltje, spiegeltje aan de wand

In maart ging ik samen met Loes naar de vogelhut van Han Bouwmeester. We hadden daar twee heerlijke dagen in het Twentse land. Bij de hut maakten we een paar zeer geslaagde foto's met spiegelingen van meesjes in het water.
Bij mijn fotoclub kreeg ik veel positieve reacties op deze foto, maar ook op de foto van de vechtende koolmezen die ook een plaatsje kreeg in de Rootsagenda.
Maart stond ook min of meer vast:)

oranjetipje op pinksterbloem

Met vlinderfotografie had ik me nog niet echt bezig gehouden. Het oranjetipje had ik vorig jaar bij de Dommel zien vliegen en omdat ik het zo'n mooie vlindersoort vind, ben ik op pad gegaan om deze soort vast te leggen. Dat was april. Helaas geen plaats voor bosuilen, bosanemonen of eekhoorntjes.

3 jonge steenuiltjes

Af en toe moet je geluk hebben. Dat had ik toen ik een uitnodiging kreeg om bij iemand in de tuin de steenuiltjes te komen fotograferen. Wat een prachtige ogen en hoe schattig zijn de jonge uilskuikens.

zwarte stern voedt zijn jong

O jee, toen kwam juni. Ik ging naar Texel en zag daar heel veel watervogels waaronder de leuke visdiefjes, de bergeenden met jonkies en kluten met jongen. Ik ging ook nog met Loes op pad en fotografeerde zonnedauw, reeën in de wilde radijs en de zwarte stern met jongen. Daaruit mag je er dan maar eentje kiezen.

icarusblauwtje

Pas laat in juli kwam het vlinderseizoen op gang. Ik vind de icarusblauwtjes ontzettend mooi en ben een aantal keren 's morgens vroeg en laat op de dag op pad gegaan om ze vast te leggen.

reeën op de westerheide

De bronst van de reeën komt in augustus als eerste. In Brabant wordt veel gejaagd en zijn de reeën erg schuw. Op de Westerheide zijn ze veel meer aan mensen gewend.

strekspin met dauwdruppels

In september is 's morgens alles bedekt met dauwdruppels. Ik wil de libellen gaan fotograferen en stuit op deze strekspin die jongleert met de druppels.

edelhert

Na de bronst van de reeën en damherten zijn als laatste de edelherten aan de beurt. Niet alleen op de veluwe en in de Oostvaardersplassen, maar ook in het Weerterbos loopt een roedel.
Begin oktober, het is 's morgens rond het vriespunt, loopt een bok door de ochtendnevel.
Deze foto is geplaatst in de Roots van januari 2013 als een van de eervolle vermeldingen bij de maandwedstrijd. Hun tip de foto iets meer aan te snijden heb ik maar meteen toegepast.

kopergroenzwam

2012 Gaat waarschijnlijk de boeken in als een uitmuntend paddenstoelen jaar. Het was prachtig en de blogberichten werden massaal gevuld met zwammen. Deze kopergroenzwam is een van de velen.

Tja en dan komt december met heel veel regen en heel even sneeuw. Met al die regen komt er erg weinig van fotograferen.

vlaamse gaai

Maar de Vlaamse Gaai die even neerstrijkt in de tuin maakt de cirkel rond.

Mijn tweede bloggersjaar zit erop, ik vind het nog steeds erg leuk en inspirerend. Dank voor al jullie bezoekjes, reacties, kritieken en tips.
Rest mij jullie allen een fijn uiteinde te wensen en een prachtig 2013 met veel mooie fotoblogs.

Tot ziens in 2013!
Gonnie

Kerstkaart

Sneeuw in de tuin

Vlaamse Gaai

Zaterdag 8 december lag er sneeuw, maar ik was niet fit en had geen energie om op pad te gaan. Ik  wilde graag fotograferen, heb mijn camera op het statief geschroefd en de tuin goed in de gaten gehouden. Zo heb ik toch een paar aardige plaatjes kunnen maken, al zijn het geen hoogstandjes.



Kauw

Sinds dit jaar komen er kauwen in de tuin. Ze kunnen behoorlijk bazig zijn en echt blij zijn we er niet mee. Maar als ik deze blauwe ogen zie, dan vind ik ze toch ook wel mooi.

Zwarte mees

De zwarte mees zien we alleen in de winter in onze tuin. Maar ook dan zie ik hem vaak aan voor een koolmeesje. Hij is zo snel en beweeglijk dat je goed moet op letten om hem te herkennen. Het beste lukt dat aan de witte vlek achter op zijn kop.

Turkse tortel
 

Was de Turkse Tortel zo'n 50 jaren geleden nog een bijzonderheid, tegenwoordig is hij algemeen voorkomend. Een koppeltje tortels bezoekt dagelijks onze tuin. Een tijdje terug kwam er een jong mee, die had de karakteristieke zwarte vlek in de nek nog niet.

Vink

Ook vinken zien we regelmatig in de tuin, meestal blijven ze op de grond rondscharrelen, maar een enkele keer wagen ze zich op de voedertafel.

Vink

Vanaf een plekje tussen de takken van het perenboompje kan hij goed overzien of de kust veilig is.



 

De herfstbladeren met sneeuw erop zijn mooi met tegenlicht.

 



 

Maar door de zon verdwijnt de sneeuw als... uhh .. sneeuw voor de zon



Malus, sierappeltje

 

 

Vlaamse Gaai

De Vlaamse Gaaien zijn dol op de pinda's en komen regelmatig even kijken of er wat te halen valt, maar ze zijn o zo schuw. Het lukt me vandaag om ze op de foto te krijgen..

Vlaamse Gaai





De laatse, een herhaling van de eerste, is een uitsnede van een foto waarop de Gaai op een net met pinda's zat. Ik vind deze wel grappig zo.

 





 

Veel sneeuw staat er niet op en ik hoop dan ook dat er snel weer een mooi pak ligt.

 

Glow 2012

Eindhoven Lichtstad. Dit wordt elk jaar duidelijk tijdens het Glow-festival. Een week lang laten kunstenaars en designers uit binnen- en buitenland lichtkunst- en designtoepassingen zien.
Glow trok dit jaar 450.000 bezoekers. Loes, Yvonne en ik gingen op vrijdagavond met onze camera's op pad. Hoewel ik tot nu toe op dit blog alleen maar natuurfoto's plaats, wil ik deze foto's toch presenteren. Tenslotte zijn Loes en Yvonne ook benieuwd naar mijn werk.

We starten om 19.00 uur op het Wilhelminaplein en zijn zo de menigte die vanaf het station komt, een beetje voor.

Op het plein staan Bouquets d'abat jours, oftewel boeketjes lampenkappen. Het is nog rustig en we nemen alle tijd om de lampen uit diverse hoeken te fotograferen.

De camera's staan op statief en de afstandsbediening hebben we in de hand om vooral elke beweging uit te sluiten.

Maar plotseling begint mijn camera uit zichzelf foto's te maken? Dat is een wel heel vreemde ervaring.

Het blijkt dat Yvonne en ik dezelfde afstandsbedieningen hebben en we kunnen ze gelukkig anders instellen, zodat we weten wat we knippen.

Omdat de lampen doorlopend van kleur veranderen zijn er veel mogelijkheden.

Na een hele poos besluiten we toch maar door te lopen, want er is nog zo veel meer te zien. Inmiddels is het ook al veel drukker geworden. De rode lantaarns wijzen ons de weg.

Via de Bergen komen we bij Het Hooghuys.

Aan de Keizersgracht staat Het Hooghuys, waarop een grote tekst wordt geprojecteerd.

Sigrid Sandmann heeft die tekst samengesteld uit woorden die mensen uit de regio haar hebben aangedragen.

Van hieruit lopen we naar de Catharinakerk. Vorig jaar was hier in de kerk een mooie presentatie, maar door de steeds stijgende bezoekersaantallen is dit jaar bijna alles buiten georganiseerd.

 

"Les Orpailleurs de Lumiere, Sleepless night in full light".

 

Het gedicht "Nacht op de Kale Berg" was de inspiratiebron voor de voorstelling op de Catharinakerk. Het gedicht gaat over een duivel die een dorpje bezoekt als het nacht wordt.

De duivel wordt vervangen door een dirigent die in de ban raakt van de muziek en visioenen krijgt. Het is prachtig om te zien en we blijven een aantal keren de voorstelling kijken.

 

 

Glow for Kids

 

 

Tweeduizend kinderen van Eindhovense basisscholen hebben een bloem gemaakt met een led-lampje erin. De zee van bloemen staat op het Karel Vermeerplantsoen.

 

Intussen is het mega-druk geworden en om het plntsoen te verlaten moeten we voetje voor voetje schuifelend met de grote stroom mensen mee door het hek. Eenmaal buiten op straat gaat het wel weer.

Op de hoek van de Raifeissenstraat wordt een flatgebouw uitgelicht. Alle kleuren van de regenboog komen beurtelings voorbij en soms allemaal even tegelijk. Een prachtig gezicht.

De geschiedenis van Eindhoven wordt door Ruben Olislagers in de Raifeissenstraat op een gevel geprojecteerd. Net als in oude dossiers lopen er zilvervisjes dwars over de pagina's heen.

 

Een avond van 19.00 tot 23.00 uur was nog te kort om alles te zien. We hebben niet de hele route (5 km) kunnen lopen en de locatie op Strijp-S, die juist heel interactief is, hebben we helemaal aan ons voorbij moeten laten gaan. Helaas duurt Glow maar 8 dagen.

Mocht je volgend jaar ook willen gaan, noteer dan de volgende mededeling maar in je nieuwe agenda:

De volgende editie van GLOW staat gepland voor 9 tot en met 16 november 2013.

Ter land, ter zee en in de lucht

Mijn laatste foto's van Texel zijn van meeuwen in de vlucht. Hoewel er zitten er twee op een paaltje.

Voordat ik op de boot stapte naar de zeehonden heb ik wat door het haventje van Oudeschild gelopen. Op een verweerde meerpaal zat een jonge meeuw en voor het eerst liet de zon zich een klein beetje zien.

Deze heeft een iets ander verenkleed. Ik heb in mijn vogelboek de beschrijving gelezen, maar er zijn zo veel soorten meeuwen en zo veel verschillende fases in het verenkleed tijdens de eerste twee tot vier jaar. Ik moet eerst maar eens een paar namen van volwassen meeuwen leren voordat ik me hieraan ga wagen.

Vaak zie je ze achter een vissersboot vliegen op de hoop wat visafval te kunnen bemachtigen.

Maar ook een stukje brood wordt niet versmaad.

Als we na het bezoek aan de zeehonden terugkeren, haalt de schipper een bak met brood te voorschijn om aan de meeuwen te voeren.

In een mum van tijd ziet de lucht zwart van de vogels. Heel knap hoe ze elkaar weten te ontwijken.

Ook valt op hoe handig ze zwenken om het broodkorstje behendig voor de snavel van een ander weg te kapen.

De laatste foto uit de serie Ter land, ter zee en in de lucht (op Texel).