In augustus gingen Loes en ik naar Lemele voor de bloeiende heide. Als je dan zoals wij een helioslensje meeneemt, dan maakt het niet uit waar je naar de hei gaat, want aan een paar vierkante meters heb je voldoende.
Veel ervaring met het lensje hebben we op dat moment nog niet. We proberen het met 1 tussenring, al snel wordt die vervangen door een ander formaat of er komen 1 of 2 ringen bij of ze gaan er allemaal tussenuit. Het wil in het begin nog niet echt vlotten. Geen nood we hebben een paar avonden de tijd.
Vooral de scherpte is een probleem. Aanvankelijk ben ik enthousiast over mijn foto's, maar als ik ze goed bekijk blijkt de scherpte echt tekort te schieten. Het scherptegebied is ook zo klein.
Toch zie ik wel mogelijkheden. Met een statief werken zou beter zijn. Ik heb het geprobeerd, maar zie dan maar eens het licht te vangen zoals je dat hebben wil. Onbegonnen werk. Of hoe voorkom je tegen het web te stoten met die lange poten, want je moet wel dichtbij komen.
De vakantiedagen in Lemele hebben een mooie aanzet gegeven om thuis nog een paar keer op stap te gaan. Een paar heidestruikjes zijn zo gevonden en spinnenwebben zijn er nu ook volop. Een heerlijke combi, zeker als er ook nog dauwdruppels aan het web hangen.
De helios heeft zo'n mooi bokeh, dat vooral bij druppels zo goed tot zijn recht komt.
De bloeiende heide geeft kleur aan het beeld.
Na elk bezoekje aan de hei zitten er wel een paar plaatjes tussen die me bevallen.
Bij de laatste foto is de heide uit het beeld verdwenen. Inmiddels vond ik het tijd worden om ze eens te plaatsen. De hei is uitgebloeid en volgens de kalender komt de herfst eraan. Een jaargetijde waarbij de helios zeker gebruikt zal gaan worden.
