Vorig jaar nam ik deel aan een IVN-wandeling om meer te weten te komen over de heikikkers. Het voorjaar was toen koud. Na een paar minder koude dagen kwamen de padden en kikkers te voorschijn om hun tocht naar het water te ondernemen. Maar de kou sloeg weer toe en we vonden half bevroren kikkertjes. Dat ging hem niet worden.
Hoe anders is dit voorjaar met zomerse temperaturen. Jowan Iven ( Kieknou ) tipt me dat het zo ver is. Op vrijdag ga ik op pad. Het vrolijke geblub is niet van de lucht. Er zitten heel veel heikikkertjes, maar wat zijn ze klein en schuw. Mijn 70-200 is niet toereikend.
Op maandag ga ik terug met Yvonne en Loes. We installeren ons in het water, met grotere telelens en statief, lekker in het zonnetje.
Het wordt een heerlijke middag.
Er zitten heel veel heikikkers in het vennetje. Maar overal staat het pijpenstrootje waar ze zich heerlijk achter verschuilen.
Heikikkers kwaken niet, maar ze hoempen alsof een lege fles langzaam vol bubbelt. Een leuk geluidje.
Alleen de mannetjes kleuren blauw in de paartijd en niet elk jaar gebeurt dat even mooi. Vorig jaar was een slecht jaar, dit jaar start prachtig dankzij het zomerse weer. Gelukkig zijn er nog een flink aantal blauw, want dit fenomeen duurt maar een paar dagen.
De heikikkers zijn een kwetsbare soort en staan op de Rode Lijst. Als je de grote klonten kikkerdril ziet liggen is dat nauwelijks voor te stellen.
Het blauw kleuren begint altijd in het zuiden van het land en schuift op naar het noorden. Je bent dus nog niet te laat als je ze ook wil zien.
