Fotoreis Spanje: 3 mei

Toren van Covarrubias in tegenlicht

De laatste dag is aangebroken. Bart en Dick hebben gezegd dat ze vroeg op pad gaan om puttertjes te fotograferen bij de brug. Kijk dat is nou een vogeltje dat al lang op mijn wensenlijstje staat, daar kan ik dus best wel vroeger voor uit bed. Helaas de puttertjes laten het vandaag afweten, zelfs de pelpinda's van Dick kunnen hen niet verleiden.

Het eerste zonlicht geeft het water een gouden glans.
Vanaf de brug heb ik een mooi zicht op de kerktoren van Covarrubias met een ooievaarsnest.
Bij de brug zit wel een mooi ander vogeltje, de kruisbek. Hij krabt met zijn snavel aan de voegen tussen de stenen.

Kruisbek

Er is even tijd om nog wat in het dorp of huis te blijven of om even mee te rijden naar een "klooiplekje".  We worden gedropt op een veldje en Bart kan even gaan tanken.



Een van de vele ooievaarsnesten



Als ik plat in het gras lig en me prima vermaak met bloemetjes en grassprietjes roept Bart Smit dat hij een hagedis gevonden heeft. En wat voor eentje, een beauty.

Hij lag veilig weggedoken onder een computerscherm dat daar door iemand gedumpt was. Het blijkt om een parelhagedis te gaan.

Voor de foto zetten we hem even op een wat meer natuurlijkere ondergrond, een dikke, oude boomstam die er ligt.

Dan is het tijd om de hagedis terug te zetten en wij rijden naar Covarrubias.
Na het gebruikelijke ontbijt van sneetjes stokbrood met jam gaan we naar de bakker voor lekkere verse stokbroden voor de lunch.

Bart bestelt chocolade croissants.

Vandaag worden de gieren weer gevoerd en kan de tweede groep in de herkansing. We gaan er samen heen en als Loes, Lydeke en Riet zich hebben geïnstalleerd, duimen we voor hen dat het vandaag gaat lukken.

Uitzicht vanaf de voederplek voor de gieren.

De rest vertrekt naar een prachtig plekje aan een snelstromend riviertje waar een oude watermolen staat. Het is inmiddels lunchtijd en dat doen we voor de afwisseling een keer lekker in het zonnetje.

lunch

Daarna gaat iedereen zelf aan de slag met wat hij het leukste vindt: landschap, macro of zoeken van reptielen.

zoekplaatje wipneusadder

Bart Smit vindt een wipneusadder. Als hij me roept duurt het nog een poos voordat ik hem zie. Wat een schutkleur en wat een scherp oog van Bart dat hij deze adder ontdekt.



Ik heb nu alle tijd om de tips van Bart over door het gras heen fotograferen uit te proberen. Bovenstaande foto is het nog niet helemaal en onderstaande ook nog niet.






Over  deze twee beelden ben ik tevreden. Deze foto's zijn boeiender. Je blijft hier inderdaad langer naar kijken.

Thuis blijkt de andere groep een ware invasie van gieren te hebben meegemaakt. Echt onvoorstelbaar veel. Voor foto's van deze middag zie de blog van Loes en ook de foto's en gierenfilmpjes van Bart Smit zijn te bekijken.

Met deze laatste beelden komt er een einde aan een fantastische en gezellige week fotograferen in Noord Spanje. De groep was gezellig, de begeleiding deskundig, de organisatie prima en het weer daar hebben we het niet meer over.... ;)

Fotoreis Spanje: 2 mei

Vale Gieren op een rotskam

 

Op donderdag begint het weer een beetje bij te trekken richting 10 graden. Na het ontbijt vertrekken we naar de vallei van Hacinas. Onderweg zien we vale gieren hoog op een rotskam zitten.  

 

 

 

 

Heel even breekt de zon door en hebben we een mooie blauwe lucht. Wat een verschil is dat.

 

Maar de zon verdwijnt jammer genoeg snel en bij de vluchtbeelden is de lucht weer grijs.



Kenmerkende "vingers"

Aan de onderkant zie je een lichte band lopen



Hoog in de lucht cirkelen vale Gieren

We zien ook nog even een bergfluiter.




bergfluiter

De volgende stop is bij een oude, vervallen watermolen. Ik laat die voor wat hij is en buig me over een rood kevertje in het groene gras.

Bart geeft me het terechte commentaar dat de foto zo te saai is, je bent er te snel op uitgekeken. Hij laat zien hoe je door het gras heen een spannendere opname kunt maken. Dat moet ik nog even rustig oefenen. Op deze plek lukt het niet meer, we gaan door.

 

We zijn nog steeds onderweg naar de Vallei van Hacinas als we even de auto uitgaan om een ooievaarsnest te fotograferen. Je ziet hier hier veel nesten in populieren, waarbij de top is uitgezaagd.

De nesten zijn vaak meer dan een meter hoog en worden jaar na jaar gebruikt.

 

 

De laatste stop voor de vallei is in een dorpje waar de ooievaars een wel heel bijzondere plek hebben uitgezocht. Hoog op een dubbele boog staat een Christusbeeld met aan weerszijden, onder zijn hoede, nestelende ooievaars.  

 

 

Zo hoog heb je een mooi uitzicht over het dorp en de omgeving.

 

 

Dan arriveren we bij het wasmeer waar we gaan lunchen te midden van de madeliefjes. De techniek van de dag is bokeh-bubbels over kleine en grote afstand. Helaas gaat dat niet zonder zon. Bart is inventief en zet de koplampen van de bus aan. Dick is even model en wij doen ons best, maar het lukt niet echt.

 

Model Dick in het midden, op de achtergrond het wasmeer.

Daarna gaan we lekker zelf aan de slag. Het is daar een prachtig klooiplekje bij het meertje. Er groeit ranonkel en er zitten boomkikkertjes. Zelfs een mooie grijs/bruine variant. Helaas is de uitgedroogde graspol wel erg rommelig.

 

 

Boomkikkertje
 

 



Bij dit groene exemplaar is de achtergrond al een stukje rustiger.

 

 

 



Epke Zonderland in training
 

De dikke sprieten van de pitrus combineren heel mooi met dit kikkertje, vind ik. Het lijken wel rekstokken of de leggers van de brug.

 

Vrolijk boomkikkertje

Aan het einde van de middag gaan verlaten we deze mooie plek en rijden verder de vallei in. We komen bij prairies met loslopende runderen en paarden.

 

Merrie met veulen

 

 

 

 

Ook hier staat een oude schapenschuur.

 

Nog wat verder in de vallei waar de weg al lang geen weg meer is, maar meer een karrenspoor is met diepe geulen staan oude, met korstmos begroeide eiken. Een bos vol, heel apart.

 

 

Op de terugweg naar huis stoppen we voor de laatste keer. De ondergaande zon verlicht populieren en struikjes met jong blad eraan. Het lijkt wel herfst met al die warme kleuren.

 

 

De week vliegt voorbij. Morgen, vrijdag, is het al de laatste dag van deze fotoreis.

Fotoreis Spanje: 1 mei

Vallei Ura - Castroceniza

Woensdag 1 mei
Na een middag en avond met migraine in bed te zijn gebleven, klaart mijn hoofd op bij het ontbijt. Gelukkig, ik kan weer mee op stap. We gaan naar de Vallei Ura - Castroceniza, een smalle riviervallei waar tussen rotsen door een beekje stroomt.

De techniek van vandaag: Bokeh-bubbels. We gaan oefenen met libellen en planten langs de rivier. Tenminste dat is het plan. De libellen laten zich met deze temperaturen nog niet zien, maar als we de vallei inlopen begint het zonnetje te schijnen. We zoeken een mooi plekje met het water voor ons en tegen de zon in. Bart legt uit wat de bedoeling is en dan verdwijnt de zon achter de wolken om niet meer te voorschijn te komen.
Het enige wat me gelukt is, is de volgende foto:

probeersel bokeh-bubbels
 

Zoiets is de bedoeling. We krijgen ruim de tijd om een stuk langs het water te lopen en ondertussen macro- en/of landschapopnames te maken.

Ik begin met de macrolens. Loes en ik vinden een polletje paarsachtige, bolvormige bloemetjes. Als Loes daarmee bezig is zie ik het volgende door mijn lens:

De bloemetjes:

 

Beekje met lange sluitertijd:

Als we teruglopen verruilen we de macrolens voor de groothoek. Even wat opnames van de omgeving.

Het is lastig, maar ja wanneer is het dat niet? Ik vond deze rotswand zo mooi, maar mis nu het pad dat een mooie invoerende lijn vormt. Jammer een herkansing zit er niet in.

Een van de karakteristieke bomen in de vallei. Er staan veel walnootbomen, steeneiken en jeneverbessen.



Een van de twee gehuchtjes waarnaar de vallei genoemd is



 

We lunchen in de wei en gaan weer op pad. Onderweg ziet Bart een vlindertje fladderen. De bus wordt aan de kant gezet en met z'n allen gaan we plat op de buik in het vochtige gras, dolblij met deze ene lentebode.

 

Gemarmerd witje

Op de ernaast gelegen akker staan twee mooie bomen. Heel karakteristiek voor deze streek. Die pik ik maar meteen even mee.

Walnootbomen

De vlinder vliegt weg en wij gaan verder.

Deze locatie had Bart al op de heenweg gezien en nu maken we er een fotostop. Met mijn macrolens is het niet helemaal geworden wat de bedoeling was.

the making of ....

Er zit volop kleur in de bomen en struiken, zeker met de witte bloesem en het jonge populierenblad.

Terug in ons huis volgt een fotobespreking, weer erg leerzaam. Daarna reppen we ons naar buiten, want de zon schijnt, maar gaat bijna onder. Loes en ik haasten ons naar het uitzichtspunt om Covarrubias op de kiek te zetten. Bij de fotobespreking hebben we gezien hoe dat mooi kan. Dick loopt achter ons te roepen dat haasten geen zin heeft omdat we toch al te laat zijn.



Zicht op Covarrubias
 

Maar we halen het nog net om de laatste warme gloed die in het dal valt mee te pikken.
Daarna gaat het in een rustig tempo terug naar het dorp om wat mooie plekjes te fotograferen.

Een van de rustige dorpstraatjes. Wat een hoop putdeksels.

 

Dan is het tijd om de dag door te nemen met een drankje in de bar van El Galin, ons favoriete restaurantje, waar hammen hangen te drogen en de plaatselijke mannelijke bevolking op tv de voetbalwedstrijden volgt.



Wat minder van kwaliteit, gemaakt met de telefoon