Vervolg Hof van Twente

Zoals ik in mijn vorige blog schreef,  heb ik nog meer foto's van het uitstapje naar Twente.

Samen met Loes zat ik anderhalve dag in de vogelhut van Han Bouwmeester. Dat was genieten.

Al vrij snel kwam deze Grote Bonte Specht. Hij kwam niet een of twee keer, nee hij bleef maar terug komen en af en toe kwam het vrouwtje ook. Het mannetje heeft een rode vlek op het achterhoofd.

De kruin van het vrouwtje is zwart.

De grote bonte specht is aangepast op een leven in de bomen. De tenen zijn zo geplaatst dat de vogel gemakkelijk verticaal kan klimmen. De staart is stevig en wordt tijdens het klimmen als ondersteuning gebruikt. De stevige, scherpe snavel van de grote bonte specht wordt door de vogel onder andere gebruikt om een nestholte uit te hakken, om voedsel te zoeken en om contact te maken met soortgenoten.

Hier zie je hoe hij zijn tong gebruikt bij het eten.

De tweede ochtend kwam er ook een heggenmus langs, of een blauwke zoals we hem in Brabant noemen.

Het blijft leuk om de meesjes in het water weerspiegeld te zien.

Ook het glanskopje weet de weg naar het lekkere vet wel te vinden. Ze zijn zo ontzettend snel en beweeglijk, dat het lastig is om ze goed op de foto te krijgen.

Een voorjaarssetting met de tak met katjes.



We hadden afgesproken tot uiterlijk kwart voor 11 te blijven, want we hadden nog  veel andere dingen op het programma staan voor die dag. Maar we konden maar niet weggaan. Om 10 voor 11 verschijnt plotseling het rosse woelmuisje in beeld. En ook al heb ik die al een aantal keren op de foto staan, het blijft een leuk beestje.

Direct daarna komt dan ook nog het eekhoorntje. In eerste instantie half verstopt achter deze takken.
Na een half uurtje komt hij terug en komt hij zelfs recht op ons af gerend.

Met een laatste weerspiegeling nemen we met veel tegenzin afscheid van dit mooie fotoplekje.