Steenuiltjes

Soms heb je geluk en krijg je van iemand een tip of de kans om iets te fotograferen. Dat geluk had ik vorige week. Ik mocht bij iemand vanuit een schuilhutje een koppeltje steenuilen met jongen fotograferen.

Achter in een ruig gebied in de grote tuin, tegen een weiland aan, hangt in een eikenboom een uilenkast. Niet echt mooi zo'n kast maar wel een ideale gelegenheid om ze goed in beeld te krijgen.

's Morgens om zeven uur neem ik plaats en er is nog niets te zien. Dan na een half uurtje zit daar plotseling een volwassen steenuiltje in de kast. Waar komt die zo plotseling vandaan?
Zat hij al in de kast (waarschijnlijk wel) of kwam hij aanvliegen? Je hoort ze niet vliegen, geen wild gefladder zoals bij de duiven.

Steenuilen zijn onze kleinste uilen, ze zijn niet veel groter dan een merel of lijster. Door hun bolle verenkleed lijken ze veel groter dan de ongeveer 22 cm die ze werkelijk zijn. Ze hebben een mooi gespikkeld verenkleed met een roomwitte, gestreepte onderkant.

Het meest opvallend zijn de felgele ogen. Maar ook de poten vind ik erg mooi om te zien.

Uilen zijn over het algemeen nachtdieren, maar steenuiltjes laten zich ook wel overdag zien. Lekker genietend van de zon. In mei als ze jongen hebben zijnpa en ma vaak op pad om eten te zoeken.
Dat bestaat uit muizen, regenwormen, kevers en kikkers.
Daarom leven ze graag in een gebied met weilanden met houtwallen of hagen en oude schuurtjes.

Ook hier staat een oud schuurtje. De ouders wisselen elkaar steeds een half uurtje af. De een gaat op jacht en de ander houdt de wacht. Verschil tussen die twee zie ik niet. De een blijft steeds in de buurt van de kast, de ander op het dak van het schuurtje.

Na een tijdje laat ook het eerste uilskuiken zich zien. Al snel gevolgd door nummer twee.

Maar er is ook nog een nummer 3:

Tja en dan wordt het toch nog krap in zo'n grote kast.

De jongen staan bijna op uitvliegen. Ze zijn eigenlijk al  even groot als de ouders.

Wat doe je als je aan de beurt bent  om  toezicht te houden?

Je veren poetsen ...

... en ze weer mooi in model brengen.

En je hebt de tijd om eens even diep na te denken.

Of zou hij stiekem een uiltje knappen?

In zo'n situatie kun je aan het knippen blijven, maar het licht wordt te hard en zo wordt het tijd om deze leuke plek te verlaten.