De hei op en weer eraf

Sonse Heide

Graag wil ik jullie bedanken voor jullie lieve reacties en felicitaties, maar roem is vluchtig, dus gauw weer over naar de orde van de dag. Leuk was het wel!

's Morgensvroeg op 9 september is de Sonse Heide bedekt met laaghangende mist. De zon komt bijna op en tovert de dauwdruppels tot fonkelende kristalletjes die alles bedekken. Waar je ook kijkt alles is mooi.

Van een langharige rups is bijna niets meer te zien. Alle haartjes zijn bedekt met druppeltjes.

Op deze heide zijn droge en natte gedeelten. Op het droge gedeelte groeit struikheide.

struikheide

Maar de dopheide heeft een natter gebied nodig.

dopheide

rood bekertjesmos

Ook dicht bij huis ligt de Oirschotse Heide.
Op een mooie zomerse zondag wandelen we daar met onze honden. Het militaire terrein is al sinds mensenheugenis een wandelgebied en af en toe houden de militairen er hun oefeningen. We komen daar al jarenlang.

Sinds kort is de weg die er doorheen loopt afgesloten met een dranghek. Maar iemand heeft het hek omver gereden en de weg is weer open.

de gewone aardhommel

We parkeren zoals altijd de auto in de berm en wandelen de hei op.

boomblauwtje

Blauwooggrasmot

heivlinder

Als ik een atalanta zie fladderen ga ik er achteraan. Van het pad af, de hei in. Het wemelt er van de atalanta's. Ze bereiden zich voor op hun grote trek naar het warmere zuiden. Ze vliegen tot Zuid Frankrijk of nog verder.

atalanta

Ze zitten vooral op de bessen van de Amerikaanse vogelkers (of is het de vuilboom?) en doen zich te goed aan het sap om een reserve op te bouwen. Toevallig stond hierover in deze week een uitgebreid artikel in het Eindovens Dagblad.

De honden snuffelen wat rond, het zijn inmiddels oude beestjes en jagen doen ze niet meer. Manlief ligt languit in de zon en waant zich in hemelse sferen tussen al die vlinders en ik haal mijn hart op door met mijn camera rond te struinen. Hoe ideaal kan je zondagmiddag eruit zien?

Dan verschijnt er een auto van de Koninklijke Marechaussee. Twee mannen in uniform stappen uit en we voelen de bui al hangen. Of we weten dat we in overtreding zijn?
Uhh..?

1. De bordjes verboden van de paden af te gaan niet gezien?
Jawel maar die legervoertuigen beschadigen waarschijnlijk heel wat meer, dacht ik zo.

2. De honden zijn niet aangelijnd.
Dat klopt, het is zelfs zo erg dat we geen riemen bij ons hebben :(

3. De auto staat daar geparkeerd waar hij niet mag staan.
O?

4. De weg is afgesloten, heeft u het bord niet gezien?
Hier past alleen een gepast zwijgen.

Of we ooit eerder hierop aangesproken zijn? Nee, echt niet. In al die jaren nog nooit iemand gezien.
We beloven meteen, via het pad, terug te lopen naar de auto en komen er met deze waarschuwing vanaf. We hebben ook geen legitimatie bij ons, dus als ze gewild hadden, hadden ze flink kunnen schrijven. Gelukkig doen ze dat niet en blijft het een leuke, zonnige zondagmiddag. Alleen de wandeling wordt een stuk korter.

(p.s. De verschillende insecten zijn van eerdere heidewandelingen dit jaar )