In de greep van Zonnedauw

Na de reeën in de mist (mijn vorige bericht) zoeken Loes en ik naar een andere fotolokatie. Omdat het nogal waait kiezen we voor Zanderij Cruijsbergen waar we al eerder Zonnedauw hebben gefotografeerd.
Deze plantjes zijn zo klein dat ze bijna geen last hebben van de wind.

Omdat we andere foto's willen, beginnen we echt in het water. Zonnedauw met reflectie had ik nog niet eerder gemaakt.

 

We denken aan onze Spanje reis in mei en de bokeh bubbels die we er kregen uitgelegd, maar niet konden oefenen. Nu schijnt de zon en kunnen we het gaan uitproberen.

 

De zonnedauwplantjes zijn zo klein dat het heel lastig is, met grotere plantjes gaat het beter.

 

Dan gaan we ons focussen om maar een klein plantje scherp te krijgen. Dat valt niet mee, omdat ze heel dicht op elkaar staan en er zitten heel veel mosjes en grassen tussen.

Een overzichtje van hoe zo'n gebied eruit ziet.

 

Ook de grassen en mosjes zijn mooie onderwerpen en ik kan het niet laten om die ook te fotograferen.

 

 

 

 

 

Het meest speciale aan zonnedauw is toch wel het feit dat het een vleesetend plantje is. Zo plat op mijn buik liggend zie ik plotseling een juffer die de tentakels van de zonnedauw voelt.

 



Aan haar uitgestrekte pootjes zie je dat ze zich probeert los te trekken. De zonnedauw heeft haar vleugels vast.

Met een klein beetje hulp van mijn kant komt ze los en via een takje kan ik haar op een ander plantje zetten, waar ze even bijkomt van haar angstige avontuur. Gelukkig voor haar zijn haar vleugels onbeschadigd en kan ze verder vliegen. De zonnedauw blijft met een hongerig gevoel achter.

Niet alleen het plantje, ook het bloemetje is fotogeniek.

Met een sierlijke krul ontvouwt ze haar bloemknoppen.

Als we al op weg zijn naar de auto, ontdekken we nog een slachtoffertje. Deze juffer is echt niet meer te redden. Hoe ze ook spartelt om los te komen, de zonnedauw heeft haar in een ijzersterke greep.

Het is moeilijk om te zien hoe ze vecht voor haar leven. Maar haar vleugels zijn te beschadigd en ook een Zonnedauw plantje moet leven. De natuur moet zijn loop hebben, zeggen ze dan.

Na deze laatste beelden verdwijnen de camera's echt in de tas en komt er weer een einde aan een fantastische fotodag. Voor de foto's van Loes klik op de volgende link:
Zon, zon ... Zonnedauw