Visdiefjes

In de serie over Texel mag het visdiefje niet ontbreken. Het is de meest algemene stern die we hebben. Zoals de naam al zegt eten ze voornamelijk vis, maar zoals je hierboven ziet staan ook kreeftachtigen op hun menu.

Behalve deze sternsoort kun je op Texel ook de Grote Stern aantreffen.

Hier bij De Petten met op de achtergrond Den Hoorn. Helaas zaten ze wel erg ver weg voor een mooie foto.

Terug dus naar de visdiefjes.

Visdiefjes leven en jagen solitair, maar als ze gaan broeden, verzamelen ze zich vaak in kleine of grotere groepen. Het nest kan overal gemaakt worden: op oevers, in duinen en moerasgebieden, zelfs op paaltjes. Soms zijn er koppeltjes die echte nesten maken van modder, gras en bladeren, andere stelletjes nemen genoegen met een kuiltje in het zand of grind.

Tja en zeg nou zelf, sneller en gemakkelijker als dit gaat echt niet. Even draaien en het kuiltje is klaar.
Het vrouwtje legt 3 tot 4 eieren en al meteen na het leggen van het eerste ei start ze met broeden.
Dat betekent dat niet alle eieren tegelijk uitkomen. Toch worden de meeste jongen wel groot, dankzij het eiwitrijke voedsel en de goede zorgen van de ouders.

Dit vrouwtje zit nog op een ei terwijl ze al 2 jongen moet voeden.

De kleintjes zijn erg aandoenlijk. Door de onregelmatige ondergrond is het lastig om te lopen en ze tuimelen regelmatig om. Dan ligt er zo'n kleintje een poosje zielig te spartelen op zijn rug om overeind te komen.

De goede zorgen van de ouders zijn ook terug te zien in de beschutting die ze bieden. Het regende die eerste dag dat ik er was de hele dag. Zonder nest, in een kale omgeving is dat voor die kleintjes een barre toestand. Een klein groen struikje is dan beter dan niets.

 

Als je wacht op je volgende maaltje biedt zo'n natuurlijk parapluutje een beetje beschutting.
Maar veilig onder moeders veren, daar kan natuurlijk niets tegen op.

Zoals alle jonge dieren hebben ook de jonge visdiefjes de hele dag honger en dat laten ze duidelijk merken.

De jongen krijgen voldoende eten aangeboden, maar niet altijd in hapklare brokken. Soms is de vis wel erg groot en kan het kleintje er niet mee overweg.

Als hij de vis loslaat en op de grond laat vallen, neemt een van de ouders de vis mee om hem even af te spoelen en opnieuw aan te bieden.

Deze vis bleek uiteindelijk toch een maatje te groot voor het kleintje.

Met deze serie over de visdiefjes sluit ik mijn bezoek aan Texel even af.  Door mijn reis naar Java en Bali loop ik achter met reageren op jullie blogs. Ik ben al wel aan het genieten van jullie werk, maar de reacties komen nog.