Zonnedauw

Een paar jaar geleden ontdekte ik ergens in Brabant op de hei Zonnedauw. Ik liep niet echt warm voor die kleine onooglijke, roodachtige plantjes. Alleen het idee dat het vleesetende plantjes zijn vond ik toen wel interessant.

Nu, inmiddels enthousiast bezig met natuurfotografie, vind ik ze fantastisch om te zien. Je moet wel even door je knieën om er de schoonheid van te kunnen zien of even de volgende foto's bekijken. Geheid dat je dan ook om bent.

Na het fotograferen van de reeën op de Westerheide neemt Loes me mee naar Zanderij Cruijsbergen in Bussum. Ze weet dat daar duizenden plantjes Zonnedauw staan.

Eind juni staat de Zonnedauw in bloei. Dat is natuurlijk leuk om vast te leggen.

Daar aangekomen denk je echt: waar begin ik? Eigenlijk maakt het niet uit. Plat op de grond en kijken, wat schuiven, verliggen en zuchten, want het is leuk, maar het valt niet mee.
Met veel scherptediepte worden de foto's gauw rommelig en met weinig scherptediepte ontstaan vaak te veel vage vlekken die storen.

Er zijn in Nederland 3 soorten Zonnedauw. Hierboven staat de Kleine Zonnedauw. Je heb ook nog de zeldzame Lange Zonnedauw, die hebben we niet gezien. En tot slot de Ronde Zonnedauw:

Zonnedauw is 2 tot 10 cm groot en heeft tentakeltjes met aan het einde glanzende druppeltjes "dauw". Daarmee lokt en vangt het plantje insecten om zo aan voedingsstoffen te komen die het niet uit de bodem kan halen.

Bij verschillende plantjes hangen half verteerde vliegjes en andere insecten.

Deze mot is gevangen door een groepje planten. Eenmaal gegrepen lukt het niet meer om los te komen, de dauwdruppels kleven enorm.

Wil je nog meer zien, kijk dan op het blog van Loes: In de ban van Zonnedauw
Zij heeft prachtige foto's van een juffertje dat ten prooi is gevallen aan het kleverige dauw.