Eekhoorn in de Hof van Twente

Op de tweede dag van mijn bezoek aan de Hof van Twente zat ik in de nieuwe hut van Han Bouwmeester, in een ander deel van het bos, met een andere lichtval. Ik was niet helemaal tevreden over de setting op de eerste dag en besloot om daar iets meer aandacht aan te besteden.
Ik had een met mos bedekte boomstam gezien die al behoorlijk vermolmd was en waarop mooie paddenstoeltjes groeide.

Met al mijn kracht lukte het me om die zware stam op de juiste plek te krijgen. Toen het licht begon mee te werken, vond ik het prima geslaagd.

Links op de stam stonden twee grotere exemplaren en rechts een tiental kleintjes. Ik weet helaas niet om welke paddenstoelensoort het gaat.

Tja en in het midden hoeft dan alleen nog maar mijn onderwerp plaats te nemen.

Bij de nieuwe hut kwamen door de dag heen regelmatig eekhoorntjes kijken of er wat lekkers te halen was.

Daar werd natuurlijk wel voor gezorgd en ze deden zich dan ook te goed aan nootjes en zaden.

En ik maar wachten of ze ook echt wel mee willen werken.

Al dat eten maakt dorstig en even een slokje water drinken zorgt voor een mooi moment.

De vogels willen wel maar vaak gaan ze net verkeerd om zitten.

Later op de dag neemt er zelfs een eekhoorntje bij de paddenstoelen plaats. Dit begint er op te lijken.

Met een nieuwsgierige blik kijkt hij even op of er geen onraad is.

Dan zet hij even zijn tanden in een paddenstoel om er vervolgens vandoor te gaan, de paddestoelen blijven ongeschonden staan.

Nog een uurtje later, als de zon nog meer gedraaid is en het licht daardoor weer anders is, komt er opnieuw een zitten.

Hij kijkt even rond of de kust wel veilig is en ...

... gaat op zoek naar zaden in het mos.

Ondertussen vliegen er allerlei vogeltjes af en aan en ben ik daarmee bezig. Als ik me weer richt op de boomstam met paddenstoelen zie ik dat de twee grote zwammen die links stonden er niet meer staan. Ze zijn niet omgevallen, ze zijn weg.
Hoe kan dat nou?

Dat wordt snel duidelijk. Een eekhoorntje komt, kijkt over de boomstam heen,

neemt een paddenstoel in zijn bek en gaat er weer vandoor.

Even later komt een andere eekhoorn, die plukt een paddenstoel en gaat ermee aan de haal.

 In no time zijn ze allemaal verdwenen.

 En mijn dilemma van  wat doe ik met mijn setting? Laten staan voor de volgende fotograaf of weer opruimen is daarmee opgelost.

Op het einde van de middag kwam een mannetjes sperwer even op een tak zitten, helaas op grote afstand.

 Hij zat met zijn rug naar de hut en ik durfde nauwelijks te fotograferen, bang om hem weg te jagen.

Maar hij had geen oog voor mij. Iets in het veld trok zijn aandacht en weg was ie en daarmee ook de vogeltjes.

Ook aan deze tweede dag kwam weer veel te snel een einde, want ook deze hut is een heerlijke plek om een dagje bosvogels te fotograferen.