Zoeken in deze blog

zondag 6 februari 2011

Zielepietjes

Afgelopen donderdag viel er een grote, witte envelop op de deurmat met daarin de nieuwste Grasduinen. Ik had al een voorgevoel. In december had ik namelijk een mailtje gestuurd voor de rubriek Gepost. Mijn inzending blijkt in het nieuwe februari nummer te staan, compleet met de 2 bijgevoegde fotootjes. Het is wel niet zo speciaal alsdat ze je foto's publiceren, maar dit is ook best leuk.
Wat had ik gepost? In december zag ik een koolmeesje zonder staart op de voedertafel. Het vogeltje zag er gezond uit en kwam regelmatig terug. Eigenlijk leek hij (of zij) er weinig hinder van te ondervinden. Ik ging ervan uit dat hij ternauwernood ontsnapt was uit de klauwen van een kat en ik was benieuwd of hij dit kon overleven.
De redactie bevestigde wat ik al dacht. De staart zal wel zijn buitgemaakt door een kat, maar dat vormt geen groot probleem. Een vogel ruit ieder jaar zijn hele verenkleed, inclusief de staartveren.
Zijn eetlust was er niet minder om.

Ook zijn reactiesnelheid bleef op peil.

Vorig jaar had ik ook iets vreemds gezien bij een koolmeesje. Zowel de boven- als de ondersnavel waren heel ver door gegroeid.

De snavel kon echt niet meer gesloten worden. Hoe kon dit vogeltje nog eten? De redactie schrijft dat snavelvergroeiing niet vaak voor komt. Zowel de snavel als de nagels van een vogel zijn gemaakt van hoorn en groeien beetje bij beetje. Vogels scherpen hun snavel continu. Als ze dat niet doen vergroeit de snavel. Het kan ook ontstaan door een tekort aan bepaalde voedingsstoffen of door een aandoening. Bij kooivogels komt het regelmatig voor.
Hoe het met dit vogeltje is afgelopen weet ik niet.

Nog een zielig pietje:
Deze week zat dit staartloos roodborstje in de tuin. Ik zorgde voor wat voer en een schoteltje water onder de hortensia. Daar maakte hij dankbaar gebruik van. Ik vond hem erg zielig, maar de andere vogels hadden geen medelijden met hem. Zodra ze bij elkaar in de buurt kwamen, joegen ze hem weg. Toen een mannetjes merel echt de aanval op hem inzette, kon ik het niet langer aanzien.
Ik heb hem gevangen, in de garage in een doos gezet met bladeren, water en voer. Helaas was het te laat. De volgende morgen lag hij met z'n pootjes omhoog.

Einde van dit roodborstje en einde van dit zielige blog. Volgende keer hopelijk een vrolijker blog :)

12 opmerkingen:

  1. Ah, het begon zo vrolijk met de publicatie in grasduinen, en het koolmeesje dat vrolijk doorgaat zonder staart, maar het einde van het roodborstje is echt een zielig einde...
    Ja ik weet het, that 's life
    groetjes
    Loes

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat leuk dat je in de Grasduinen staat ... en wat leuk om je verhaal te lezen over de verschillende vogels ... maar het eindigt helaas met een minder goed bericht, maar dat hoort er ook bij nietwaar?

    Groetjes en fijne avond
    Miranda

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoi Gonnie, wat leuk dat je in grasduinen staat!
    Altijd leuk zoiets!
    Het is echt een blog van zielige vogeltjes geworden.
    Het koolmeesje zonder staart zal zich inderdaad wel redden maar die snavel lijkt mij echt een probleem.
    Ook het roodborstje dat het niet heeft overleefd, ach!!
    Ik zou erbijna droevig van worden maar ja, de natuur is hard.
    Mooi in beeld gebracht Gonnie,
    groetjes Greet

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hoi Gonnie
    Wat een geweldige foto’s van je vogels.
    Groetjes Herman.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. amazing photos, so nice the birds, so so sweets!
    today i put a photo of a bird to, wish you see it!
    Let me invite to pass in to my place http://tiagophotografy.blogspot.com/ , hope you like my work, and somehow my work can inspire you. enjoy it
    Hugs from Portugal

    BeantwoordenVerwijderen
  6. That's life...ook bij de vogels, maar het zijn van die schatjes om te zien, de roodborstjes. Je hebt je best gedaan voor het schatje.

    Wat goed dat er een stukje in Grasduinen staat met nog wel foto's erbij. Altijd een leuk iets om er in te staan. Gefeliciteerd hiermee.

    Groetjes Von

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ik heb je verhaaltje gelezen en de foto van het zielige koolmeesje gezien in de laatste Grasduinen, dat snaveltje zo vergroeit, lijkt me voor zo'n beestje echt vervelend met eten.
    Arm roodborstje, voor hem is zijn staartloze bestaan toch slecht afgelopen.

    Mooie fotoserie.
    groetjes Ghita

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Hoi Gonnie
    Gaaf dat je in Grasduinen staat...gefeliciteerd..zoiets is altijd leuk!
    En die koolmees zonder staart..geen probleem :)
    Het lijkt mij als leek dat hij zijn staart nodig zou hebben bij het sturen/richting...Maar ja..dat blijkt dus geen probleem te wezen.
    En het Roodborstje..vervelend..Maar helas.
    Een leuke blog..van pechvogels :)
    Gr Henk

    BeantwoordenVerwijderen
  10. gefeliciteerd met je plaatsing, en terecht, mooie fotos van iets wat je toch niet dagelijks ziet

    Groetjes
    Andre

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Leuk dat je in de Grasduinen staat. Gefeliciteerd!!
    Ach...en wat een zielepietjes in deze blog.
    Sneu de afloop van het roodborstje, maar voor de koolmees met die vergroeide snavel ziet het er ook niet al te best uit.

    Groetjes Colinda

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Toch altijd leuk als je foto wordt uitgekozen! Verder wel een zielig blogje, maar ja... ik zag mijn koolmeesjes al weer druk in de weer rond de nestkast. De eerste voorbereidingen! Nog een paar maandjes en er piept weer volop een nieuwe generatie!
    groetjes Albertine

    BeantwoordenVerwijderen