Schuimkoppen

 

Als ik begin januari met Loes een paar dagen aan zee ben, spoelt de zee veel schuim op het strand. Een leuk onderwerp om te fotograferen, maar over mijn resultaten ben ik echt niet tevreden en die halen het blog niet. Als het zachte licht harder wordt, zoeken we een ander onderwerp. Om ons heen kijkend, valt onze blik op de golven. Van schuim stappen we over naar schuimkoppen!

We hebben onze neopreen waadpakken aan en zijn goed beschermd tegen de kou en het water. Met de camera stevig op het statief kunnen we best een stukje de zee in, ook al is het begin januari.

 

Aanvankelijk fotograferen we de golven recht van voren, zoals ze komen aanrollen.

Maar met een waadpak aan blijf je lekker warm en droog. Dat geeft ons de kans om wat dieper het water in te gaan. Niet te diep want de golven zijn krachtig en al heb ik een stevig statief, mijn apparatuur is met te lief en is ook te duur om kopje onder te gaan.

 

Je weet nooit van te voren wat een golf gaat doen en dat maakt het leuk spelen. Het blijft gokken welke golf groot wordt en mooi gaat krullen.

Vaak gok je mis, maar soms ben je heel tevreden over het resultaat.

 

De ene golf rolt mooi om, een ander spat flink op. Elk op zijn eigen wijze de moeite waard.

 

 

Doordat we wat dieper de zee in kunnen lopen, kunnen we bij het breken van de golf in de tunnel kijken. Dat maakt het beeld wat dynamischer.

 

 

Bij de volgende foto vind ik de verschillende richtingen in de golf zo mooi. Plus het feit dat een deel al gebroken is en andere delen nog stromen.

Niet dat je dat op het moment zelf allemaal ziet. Je knipt op repeteerstand in de hoop het juiste moment te pakken te hebben.

 

 

Een geweldige splash waarbij nog een stukje van de stroming zichtbaar is.
Als afsluiter een uitsnede die mooi de stroming van de golf  in de zee laat zien.

 

Buitenlucht en zeker zeelucht maakt hongerig. Na deze capriolen gaan we voldaan richting de snert, die zonder schuimkop heerlijk smaakt.