Lynx

In het laatste deel over het Bayerischer Wald komt de lynx aan de beurt. Ook bij de eerste kennismaking met de lynx was het erg mistig. Het duurde even voordat we zagen waar hij zat. Maar eenmaal gespot, lieten we hem niet meer uit ons vizier verdwijnen. Wat een beauty en wat een souplesse.

Lynxen komen voor in bergachtige streken en naaldbossen.
Door de jacht en verdrijving uit hun leefgebied zijn deze katten met hun kenmerkende oorpluimen tegenwoordig vrij zeldzaam geworden.

De lynx staat hoog op de poten. Zijn vacht is in de zomer geelbruin, 's winters is de vacht bleker en dikker. Verspreid over zijn lichaam liggen enkele kleine, bleke vlekken. Vooral de poten zijn duidelijk gevlekt. De staart is kort met een zwart puntje.De lynx heeft bakkebaarden, gepluimde oren en een kort staartje. Lynxen wegen 18 tot 25, soms tot 38 kg.

Lynxen zijn goed tegen kou bestand, dankzij de dichte vacht en de haarkussens aan hun voeten. Ze hebben brede, gevoerde poten om over sneeuw te kunnen lopen.

De mannetjes hebben aparte territoria die overlappen met die van de eveneens solitair levende wijfjes. Als hol wordt meestal een rotshol gebruikt, maar ook een dassenburcht of dicht struikgewas wordt gebruikt.

In het eerste park leeft een vrouwtjes lynx, het mannetje is vorig jaar overleden. Hun twee jongen zijn overgebracht naar een ander park, waar ze nu met nog een andere lynx rondlopen.

Een moment van spel

Als er geen sneeuw wordt geruimd, begin je er toch gewoon zelf aan.

De laatste: